Ужо не дзеці: кароткая проза

Гэтыя творы напісаны для летуценнікаў! Так-так - менавіта для летуценнікаў, інакш, хто ў наш час добраахвотна, без усялякага прымусу з боку настаўнікаў, ці бацькоў, пажадае «змарнаваць» некалькі гадзін (а можа нават і дзён) на чытанне? Толькі апантаны чытач!

Гэтыя творы напісаны пра простага чалавека. Яго турботы, па- чуцці, перажыванні, яго месца ў гэтым сусвеце, пра яго ўнікальнасць! Гэта творы-назіранні, творы-рэфлексіі... без «драўлянай» дыдактыкі і навязвання аўтарскага светаўспрымання.

Творы адрасаваны ў першую чаргу моладзі. I гэта не азначае, што іх нельга чытаць чалавеку сталаму, якраз наадварот. Проста творы ахопліваюць менавіта дзяцінства і юнацтва, студэнцтва і першыя працоўныя гады лірычнага героя кнігі. Таму пакуль, спадзяяюся, герой яшчэ не так далёка адышоў ад гэтага лёгкага і гарэзлівага слова: «МОЛАДЗЬ».

Дзякуй за ўвагу і добрага вам чытання.