Кардупель Цахес… et cetera, et cetera, et cetera. Казкі , навэлы. Пер. зь ням. Васіль Сёмуха

Усе даты пакручастага лёсу Гофмана дапытлівы чытач можа лёгка вычытаць у любой энцыкляпэдыі... Пазначу толькі год 1807, калі... пачалася ягоная праца капэльмайстрам у тэатры, кампазытарская і мастакоўская дзейнасьць, і год 1813, зь якога пайшоў разгон пісьменьніцкай актыўнасьці — усяго адно кароценькае дзесяцігодзьдзе, якое і прынесла Гофману сусьветную славу, якая за два стагодзьдзі ня толькі не панікла, але яшчэ болын разьвілася, дзякуючы дабрадайнаму ўплыву на летуценна-фантазійныя галовы іншых геніяў, якім, дзякаваць богу, зводу няма і ня будзе.

Васіль Сёмуха

... Тое, што зь першага вока можна было прыняць за дзіўна выкрыўлены кавалак каравага дрэва, было сапараўды выродлівае, пядзі зь дзьве ў рост, дзіця; пакладзенае ўпоперак ношкі, яно цяпер выпаўзла адтуль і, нешта вуркочучы, юрзалася ў траве. Галава ўрасла ў плечкі, на сьпіне нейкая наросьціна, як гарбуз, а адразу ад грудзей расьлі ножкі, тонкія, як дубцы зь ляшчыны, і ўсё яно было нібы расьсечаная рэдзька. Пустое вока не разгледзела б твару, але калі пільней, дык можна было ўбачыць нос, доўгі і шылаваты, ён тырчаў з-пад чорных скаўтуненых валасоў, і маленькія чорныя зь іскрынкамі вочкі -— уеё гэта ў дадатак да маршчыністага старэчага твару, здавалася, выкрывала ў ім маленькага альраўна.